ปัญหายาเสพติดที่เกิดขึ้น

ปัญหายาเสพติดที่เกิดขึ้น ผู้เชี่ยวชาญด้านการเสพติดและสาธารณชนต่างตระหนักดีว่าพฤติกรรมที่ไม่ใช้สารบางอย่าง เช่น การพนัน การใช้อินเทอร์เน็ต การเล่นเกม เพศ การกิน และการซื้อของ มีความคล้ายคลึงกับการติดสุราและยาเสพย์ติด หลักฐานที่เพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมเหล่านี้รับประกันว่าการเสพติดที่ไม่ใช่สารหรือ “พฤติกรรม” และนำไปสู่หมวดหมู่การวินิจฉัยที่เพิ่งเปิดตัวใหม่ “ความผิดปกติของสารที่เกี่ยวข้องกับและการเสพติด” 

ใน DSM-5 ในปัจจุบัน มีการวางความผิดปกติของการพนันในหมวดหมู่นี้เท่านั้น โดยมีข้อมูลไม่เพียงพอสำหรับการเสพติดพฤติกรรมที่เสนออื่น ๆ

เพื่อพิสูจน์การรวมของพวกเขา การทบทวนนี้สรุปความก้าวหน้าล่าสุดในความเข้าใจของเราเกี่ยวกับการเสพติดพฤติกรรม อธิบายข้อควรพิจารณาในการรักษา และกล่าวถึงทิศทางในอนาคต หลักฐานปัจจุบันชี้ให้เห็นถึงความทับซ้อนกันระหว่างการเสพติดทางพฤติกรรมและที่เกี่ยวข้องกับสารในปรากฏการณ์วิทยา ระบาดวิทยา โรคร่วม กลไกทางระบบประสาท

การมีส่วนร่วมทางพันธุกรรม การตอบสนองต่อการรักษา และความพยายามในการป้องกัน ความแตกต่างยังมีอยู่ การตระหนักถึงพฤติกรรมเสพติดและการพัฒนาเกณฑ์การวินิจฉัยที่เหมาะสมมีความสำคัญในการเพิ่มความตระหนักในความผิดปกติเหล่านี้และเพื่อกลยุทธ์การป้องกันและการรักษาต่อไป

การติดพฤติกรรม, การวินิจฉัย, การพนันที่ไม่เป็นระเบียบ, ความผิดปกติของการเล่นเกมทางอินเทอร์เน็ต, ชีววิทยาทางประสาท การเสพติดได้รับการเสนอให้มีองค์ประกอบที่กำหนดหลายอย่าง 

การมีส่วนร่วมในพฤติกรรมอย่างต่อเนื่องแม้จะมีผลที่ตามมา ลดการควบคุมตนเองในการมีส่วนร่วมในพฤติกรรม การมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่บีบบังคับและความอยากอาหาร สภาวะกระตุ้นหรือความอยากก่อนที่จะมีพฤติกรรมดังกล่าวแม้ว่าในช่วงระยะเวลาหนึ่ง คำว่าการเสพติดมักใช้เพื่ออ้างถึงรูปแบบการใช้แอลกอฮอล์และยาเสพติดที่มากเกินไปและรบกวนจิตใจ ซึ่งเป็นคำภาษาละติน (addicere) แต่เดิมไม่ได้มีการนำเข้านี้4 นักวิจัยและคนอื่นๆ

เพิ่งตระหนักดีว่าพฤติกรรมบางอย่างคล้ายกับการพึ่งพาแอลกอฮอล์และยาเสพติด และพวกเขาได้พัฒนาข้อมูลที่บ่งชี้ว่าพฤติกรรมเหล่านี้รับประกันว่าเป็นการเสพติดที่ไม่ใช่สารหรือ “พฤติกรรม”1,5,6 แนวคิดยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ การมีส่วนร่วมมากเกินไปในพฤติกรรม เช่น การพนัน การใช้อินเทอร์เน็ต การเล่นเกม เพศ การกิน และการซื้อของ อาจเป็นตัวแทนของการเสพติด7 บุคคลส่วนน้อยที่มีนัยสำคัญที่แสดงพฤติกรรมที่มากเกินไปดังกล่าวแสดงการมีส่วนร่วมที่เป็นนิสัยหรือบังคับ 

หลักฐานที่บรรจบกันหลายเส้นแสดงความทับซ้อนกันระหว่างเงื่อนไขเหล่านี้กับการพึ่งพาสารในแง่ของการแสดงออกทางคลินิก (เช่น ความอยาก ความอดทน อาการถอนตัว) ความเจ็บป่วยร่วม รายละเอียดทางระบบประสาท พันธุกรรม และการรักษา นอกจากนี้ การเสพติดทางพฤติกรรมและสารเสพติดยังมีร่วมกัน คุณสมบัติมากมายในประวัติศาสตร์ธรรมชาติ ปรากฏการณ์วิทยา และผลที่ตามมา การเสพติดทั้งสองรูปแบบมักเริ่มมีอาการในวัยรุ่นหรือวัยหนุ่มสาว โดยมีอัตราที่สูงกว่าในกลุ่มอายุเหล่านี้มากกว่าในผู้สูงอายุ 

การเสพติดทั้งสองรูปแบบมีประวัติทางธรรมชาติที่อาจแสดงรูปแบบเรื้อรังและอาการกำเริบ และในทั้งสองรูปแบบ หลายคนฟื้นตัว ด้วยตัวเองโดยไม่ต้องปฏิบัติอย่างเป็นทางการ อย่างไรก็ตาม ยังต้องเข้าใจอีกมากในด้านของการเสพติดพฤติกรรมที่ค่อนข้างแปลกใหม่ นอกจากนี้ ยังมีช่องว่างกว้างระหว่างความก้าวหน้าในการวิจัยและการนำไปใช้ในทางปฏิบัติหรือการกำหนดนโยบายสาธารณะ ความล่าช้านี้ส่วนหนึ่งเกิดจากการรับรู้ของสาธารณชนเกี่ยวกับการเสพติดพฤติกรรม ในขณะที่การเสพยาเสพติดมีผลเสียที่ทราบกันดีและร้ายแรง

ผู้ที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมเสพติด (เช่น ความผิดปกติภายในหน่วยครอบครัว การกักขัง การออกจากโรงเรียนก่อนวัยอันควร ปัญหาทางการเงิน มักถูกมองข้ามแม้จะมีผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อสาธารณะชน สุขภาพ ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากการมีส่วนร่วมในพฤติกรรมบางอย่างที่อาจก่อให้เกิดการเสพติดนั้นเป็นบรรทัดฐานและการปรับตัว บุคคลที่เปลี่ยนไปใช้รูปแบบการมีส่วนร่วมที่ไม่เหมาะสมอาจถือว่ามีความตั้งใจที่อ่อนแอและถูกตราหน้า ดังนั้น ความพยายามในการวิจัย การป้องกัน และการรักษาจะต้องดำเนินต่อไปและความพยายามด้านการศึกษาเพิ่มขึ้น

สนับสนุนเนื้อหาโดย      ufabet